Bursa'ya Trustik Gezi

Yoldayım, trafik var. Maçın ilk dakikalarnı izleyemeceğim belli artık, radyoyu açtım. Spiker kadroları veriyor: Bursa beklenilen 11 ile sahada, peki ya Galatasaray; Baros, Nonda, Lincoln, Arda, Balta, Ayhan'dan oluşan ileri uç ve orta saha. Daha o anda maçın Yusuf, Sercan ve Galatasaray savunması arasında geçebileceği gerçeği sahaya çıkan 11'ler ile resmileşmiş oldu.

13 sakat, takımdaki eksikler yine bahane olarak sürülecek tahmin ediyorum ama bu maçın tek bir özeti var: Rakibi 0 (sıfır) analiz ile sahaya takımını sürmüş, Samet Aybaba'nın muhtemel oyun planını kestirmekten ve ona göre oyun şablonunu şekillendirmekten uzak bir Galatasaray teknik ekibi. Takımdaki ağır savunmanın Yusuf gibi bir ara pas ustası ile zor durumlara düşeceğini keşfetmek için futbol üzerine bir kaç tez yazmanın gereği yok, sadece Denizli, Kocaeli ve Bellinzona maçlarında ortaya çıkan ve daha önce yazdığımız derslerin bir harmanlaması bile eksikliklere rağmen takımı rakibin karşısında daha dirençli kılmaya yeterdi.

Uzun cümlelerden ziyade şu tablo bile bazı şeyleri açıklamak için yeterli sanırım: Arda'nın sağ kanatda oyuna başladıktan 25-30 dakika sonra sol kanada geçmesi, buna rağmen 2. yarıda oyuna sürülecek "sağ açık" sıfatlı oyuncunun o bölgeye geçene kadar takımın sağ açıksız oynaması ve sağ bek pozisyonundaki "çaresiz"inde o 90 metrelik kordidoru yaklaşık 30 dakika boyunca tek başına kullanmaya kalkması hatta bunu farkeden forvet elemanlarının kendilerini o bölgeye destek atma zorunda hissetmelerinin futbol sahalarında çok sık görülen taktik seçimler olduğunu söylemek gerçekten güç.

Teknik ekibin bu kadar hazırlıksız olduğu bir ortamda tutup da oyuncuların yetersiz performanslarını eleştirmenin de anlamı yok. Baştan sona kadar ülkemizin güzide memleketlerinden Bursa'ya İstanbul'dan yapılan bir trustik geziden farksız bir mantalitenin gün gibi ortada olan eksikliklerini iyi değerlendiren bir rakip karşısında daha fazlasını yapması beklenemezdi zaten.