Eylül Ayı'nın ilk haftasında Raşit Çetiner ile başlayan sürece "Yaprak Dökümü" adını vermiş ve aslında oyunun sezon öncesinde Hikmet Karaman ayrılığı ile Antalyaspor tarafından sahnelenmeye başlandığını belirtmiştim. Daha sonra Ertuğrul Sağlam'ın istifasından sonra yine blogda, Sağlam'ın önünde önemli bir karar aşamasının olduğunu ve yıllardır gördüğümüz bu kısır döngüye dahil olmadan kariyerini bir şekilde yurtdışında sürdürmesinin kendi gelişimi için çok daha faydalı olacağını yazmıştım. Bugün yaşananlar ile yazılanlar "ne yazık ki" kendini doğrulatmış oluyor. Şu an ligin 10. haftasındayız ve toplamda 9 teknik direktör ile yollar ayrılmış, resmen fiyasko. Daha düne kadar 8-9 hafta arkasında duramayacakları hocaları yanlarına alıp "uzun süre çalışmak istiyoruz" diyen vizyon sahipleri için alışıldık bir durum aslında bu tablo, hatta bizim için de olmalı artık ama bir türlü yakalayamadığımız istikrar ve devamlılığa olan ihtiyacımızın farkında oluşumuzdur hala bu görüntüye inat karşısında durma sebebimiz.
Bu kısır döngüden nasıl kurtulunur bilmiyorum, ne yazık ki teknik direktörler de alıştı bu yaşanalara artık. Onlar için de sıradan bir şey haline geldi 5-6 hafta için de kulüp ile yolları ayırmak. Artı olaya bir nevi "ekmek parası" gözüyle bakılıyor belli bir jenerasyonun temsilcileri için. Bu vakitten sonra bir devrim yapacaklarına, 2-3 yıllık kontratlar ile çalışacaklarına dair inançları olduğunu hiç sanmıyorum. Benim asıl korkum mesleğe yeni atılmış genç, heyecanlı teknik direktörlerin de kısa sürede çarka dair olmaları. Onların kurtulmalarının tek şansı daha vizyonlu yöneticiler. Yoksa herhangi bir planlama, strateji olmadan tek amacı ligde tutunmak olan takımlardan daha basiretli yaklaşımlar beklemek de nafile bir umutdan öteye geçmiyor.
Şu andan itibaren tek temennim Ertuğrul Sağlam'ın Süper Lig ile olabilecek tüm bağlantılarını kesip kendisini bu ülke sınırları dışında işini daha rahat ve saygı duyulacağı bir ortamda yapabileceği limanlara sığınması. Yoksa gerçekten yazık olacak!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder