23 Kasım 2008

Inter 1-0 Juventus



Elde var 2: Maçtan önce Mourinho, Juventus Başkanı Gigli'nin 2-1 kazanacaklarına dair açıklamalarına "Bir başkanın ağzından bu tür galip geleceklerine dair son açıklamayı Benfica Porto maçı öncesi rakip takımın başkanından duymuştum ve kaybeden onlar oldu" cümleleri ile cevap vermişti. Nitekim dün başkanlara karşı 2. galibiyetini almış oldu "The Special One".

Maça gelecek olursak, ilk yarıda Inter çok baskılı oynadı. Özellikle takımdan ayrılacağı konuşulan Adriano ile süper yetenek İbrahimovic ileri ikilide rakip savunma arasında fırsatlar buldular. Juventus kaleci, savunma hattı ile orta shadan Sisokko ve Nedved'in çabaları ile direnmeye çalıştı. 2. yarının ilk 2o dakikalık bölümünde topla daha çok oynayan taraf olmayı başarsalar da gole gidecek hamleleri yapamadılar. Özellikle de Del Piero ağır kaldı Inter savunması arasında ve çok top kaybı yaptı. İleri çıkan Juventus savunması arasına Inter dikine toplarla girerek pozisyon bulmaya başlamıştı ki benzer pozisyonda gol Muntari'den geldi. Prostmouth'dan kadroya katılan ve Gana forması altında özellikle 2006 Dünya Kupası'nde oynadığı futbol ile benim de ciddi şekilde takip etmeye başladığım bu oyuncuyu Mourinho transfer döneminde Inter'e kazandırdığı zaman , O'nun için farklı bir sayfa açıldığını düşünmüştüm, nitekim öyle de oldu. Inter orta sahasının bankoları arasına girmeyi başardı Muntari.

Maçın bitiş düdüğü ile birlikte Inter'li futbolcuların sevinç gösterileri, birbirlerine sarılışları Mourinho'lu Chealsea yıllarının kopyası gibiydi. Portekiz'li karakterini, hırsını Inter'li futbolculara da bulaştırmış. İşte bir teknik adamın bir takıma vereceği taktik, teknik kazanımlardan daha da önemli olan bu ruh ve birliktelik havasıdır aslında. Mourinho'yu da "The Special One" yapan da bu olsa gerek.

Son söz, Mourinho'dan Renieri'ye bir kaç iğneleyici laf bekliyorum, bakalım maç sonrası ve önümüzdeki hafta içi neler yansıyacak basına?

Hiç yorum yok: